Η διοργάνωση εργατικής διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 16 Φλεβάρη, βάζει ξανά στο επίκεντρο, μετά τη διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη 2018, τη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς και Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Κόντρα στην κυρίαρχη προπαγάνδα κράτους και κεφαλαίου για “αντοχές της οικονομίας” και δήθεν “παραχωρήσεις” αφεντικών και κυβερνήσεων. Το κάλεσμα προέκυψε μέσα από μια οριζόντια διεργασία συντονισμού που βασίστηκε στις διαδικασίες βάσης των εργατικών σωματείων που συμμετέχουν. Αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας για κοινή δράση με ξεκάθαρη αναφορά στον βασικό σταθμό της 1ης Νοέμβρη και τη σημαντική παρακαταθήκη που άφησε στην κατεύθυνση διεύρυνσης των δυνατοτήτων σύνδεσης των αγώνων που οργανώνονται ακηδεμόνευτα και από τα κάτω. Με αυτό το σκεπτικό είχαμε συμμετάσχει στην επιτυχημένη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία τότε και είχαμε έρθει σε επαφή με το πλήθος των διαδηλωτών από διαφορετικούς κλάδους και εργασιακούς χώρους. Η ταυτόχρονη κήρυξη απεργίας στα αντίστοιχα σωματεία είχε πραγματοποιηθεί επίσης με διαδικασίες βάσης, δηλαδή με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων μέσα από μια πολύμηνη διεργασία οριζόντιου συντονισμού τους.
Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που και εμείς, ως Συντονισμός Εργαζομένων στις Συγκοινωνίες και Επιβατών για Ελεύθερη Μετακίνηση, υιοθετούμε και προτάσσουμε στον αγώνα που δίνουμε στο πεδίο των συγκοινωνιών. Εργατικά, κοινωνικά και φοιτητικά σχήματα παλεύουμε από τα κάτω συγκροτώντας μία οριζόντια συντονισμένη μετωπική δομή, υπερασπιζόμενοι μια βασική κοινωνική ανάγκη. Στην κίνηση των σωματείων αναγνωρίζουμε μία αντίστοιχη προσπάθεια εργαζομένων από διαφορετικούς κλάδους και χώρους δουλειάς να προασπίσουν τα συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους. Απέναντι στον κρατικό, κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κόντρα στην ανάθεση για δήθεν “λύσεις” που θα έρθουν από “ειδικούς” και “σωτήρες”. Μακριά από εκλογικές αυταπάτες για επίλυση των προβλημάτων μας μέσα από το ίδιο το σύστημα που τα παράγει και τα διαιωνίζει, “ελπίδες” που εδράζονται σε αλλαγές συσχετισμών σε κοινοβούλια, καλέσματα από γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες για “ταξική συνεργασία” -δηλαδή ταξική υποταγή- και κάθε λογής “αγωνιστικές” διαμεσολαβήσεις.
Αλλά και το ίδιο το πρόταγμα της ελεύθερης μετακίνησης συνδέεται με τη στόχευση της εργατικής διαδήλωσης της 16ης Φλεβάρη. Συμπυκνώνει την αντίληψη ότι μια βασική ανάγκη όλων μας δεν μπορεί να κοστολογείται ανάλογα με τις προθέσεις κράτους και αφεντικών. Δεν μπορεί να λειτουργεί με όρους κέρδους και ζημιών, με όρους αποκλεισμού για όσους δεν έχουν ή επιλέγουν να μην πληρώνουν εισιτήριο. Η υποχρεωτική καταβολή όλο και μεγαλύτερου τμήματος του μισθού για μετακίνηση, πόσο μάλλον για να πηγαίνουμε από το σπίτι στη δουλειά, αποτελεί οικονομικό βαρίδι από το οποίο πρέπει να απαλλαγούμε. Επαναπροσδιορίζει έτσι με τον ρεαλιστικότερο τρόπο τον δημόσιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών και αποτελεί σημείο σύμπλευσης όλων όσοι αγωνίζονται για ΜΜΜ που θα καλύπτουν τις δικές μας ανάγκες, εργαζομένων και ανέργων, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών. Όλων αυτών που ανήκουμε στο ίδιο στρατόπεδο, των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων.
Επιδιώκουμε τη σύνδεσή μας με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και προς την κατεύθυνση αυτή εντάσσεται η κοινή μας παρουσία σε συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, σε κάθε πεδίο αγώνα. Αναγνωρίζοντας τη συνολική και ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου, αναζητάμε τη συμπόρευση με άλλα μετωπικά σχήματα στην κατεύθυνση ενίσχυσης των αντιστάσεων σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, σε χώρους εργασίας, γειτονιές, σχολεία, σχολές και παντού.
Εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες και επιβάτες αντιστεκόμαστε από κοινού στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και του κλεισίματος των μπαρών. Απέναντι στην επιδίωξη διαμόρφωσης όρων “ζούγκλας” στην κοινωνία, συνεχίζουμε την κοινή πορεία ενάντια στον έλεγχο που θέλουν να επιβάλουν σε κάθε μας βήμα, ενάντια στους αποκλεισμούς, στους διαχωρισμούς και στον κοινωνικό κανιβαλισμό, ενάντια στην αναδιάρθρωση και στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση των ΜΜΜ. Σπάμε τον φόβο, την αδράνεια, την εξατομίκευση, την υποταγή και δυναμώνουμε τις εκδηλώσεις κοινωνικής ανυπακοής. Αντιστεκόμαστε συλλογικά και αλληλέγγυα στον οποιοδήποτε περιορισμό της ελεύθερης μετακίνησης μας!
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΪΟΝ
ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ, ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Συμμετέχουμε στην εργατική διαδήλωση το Σάββατο 16 Φλεβάρη
Συγκέντρωση στις 11:30 π.μ. στην πλατεία Κοραή – Αθήνα
Προπαγανδιστική συγκέντρωση – παρέμβαση: Τρίτη 12 Φλεβάρη, 6 μ.μ., σταθμός Ομόνοια
Συντονισμός Εργαζομένων στις Συγκοινωνίες και Επιβατών για Ελεύθερη Μετακίνηση
επικοινωνία: seseem@espiv.net